Borelioza

Borelioza jest wywołaną zakażeniem krętkami Borrelia burgdorferi wieloukładową chorobą zapalną. Ustalenie jej diagnozy pozostaje wyzwaniem ze względu na zróżnicowany obraz kliniczny oraz trudności w wykryciu czynnika etiologicznego.

Od ponad dziesięciu lat obserwuje się wzrost liczby rejestrowanych przypadków tej choroby od kilkuset do, obecnie, kilkunastu tysięcy rocznie. Borelioza jest najczęstszą chorobą przenoszoną przez kleszcze, a do zakażenia najczęściej dochodzi od maja do października.

Objawy:

Borelioza atakuje tkankę łączną, mięśniową i nerwową. Niezdiagnozowana, nieleczona borelioza staje się bardzo groźna.

1. Pierwsze sygnały – rumień (średnicy od kilku do kilkunastu centymetrów, z centralnym przejaśnieniem) oraz objawy grypopodobne. Rumień występuje u 50-70% osób dorosłych i może utrzymywać się 3 do 4 tygodni, jednak tylko 30% osób go zauważa. Objawy grypopodobne bez wystąpienia rumienia nie są objawami diagnostycznymi dla boreliozy. Bez zastosowania odpowiedniej metody leczenia, borelioza przechodzi w fazę rozsianą.
2. Faza rozsiana –od kilku dni do kilku miesięcy od zachorowania. Najczęściej są to objawy reumatologiczne (zapalenie jednego stawu lub wędrujące stany zapalne wielu stawów - 20-60% osób), zaburzenia neurologiczne (10-36% osób) i kardiologiczne (4-12% osób).
3. Postać przewlekła – po kilku miesiącach a nawet latach od zakażenia mogą pojawić się tiki mięśni, sztywność stawów, problemy z wyraźnym widzeniem, porażenie mięśni twarzy, problemy z mówieniem i orientacją przestrzenną oraz wiele innych.

Borelioza, zwłaszcza przewlekła, często jest mylona ze stwardnieniem rozsianym, nerwicą, reumatyzmem, fibromialgią, toczniem rumieniowatym.

Diagnostyka boreliozy:

Zróżnicowane i niespecyficzne symptomy boreliozy znacznie utrudniają jednoznaczne postawienie diagnozy.

Zarazki Borrelia burgdorferi przenoszone są tylko przez zakażone kleszcze. Aby oszacować ryzyko zakażenia człowieka można wykonać metodą PCR badanie kleszcza usuniętego z miejsca wkłucia w kierunku obecności w nich antygenów Borrelia. Jeśli nie został zauważony charakterystyczny rumień, który pozwala na postawienie rozpoznania wczesnej boreliozy, najwcześniej 3-4 tygodnie od zakażenia można wykryć obecność przeciwciał IgM/IgG. Pozytywny wynik powinien zostać potwierdzony metodą Western blot. Niestety czasem obecność przeciwciał może być „zamaskowana” przez związanie ich w krążących kompleksach immunologicznych – KKI (przeciwciała związane z antygenami Borrelia). W przypadkach negatywnych wyników oznaczenia przeciwciał przy podejrzeniu boreliozy, oznaczenie KKI może umożliwić postawienie diagnozy.

Wszystkie stadia boreliozy odpowiadają na właściwie dobraną antybiotykoterapię, ale leczenie choroby we wczesnym okresie jest najbardziej efektywne. Dlatego warto się przebadać, szczególnie w okresie zwiększonego ryzyka zachorowania.

Szczegółowe informacje na stronie: www.rhpluslab.pl