Tu zaszła zmiana- Pólko

Nad rzeką Jeziorką zachował się XIX w. dworek, którego historii jeszcze nikt nie spisał i pewnie warto do tego się przymierzyć. Okolica jest ciekawa, pełna opowieści o duchach i zjawach. Bo to albo (ponoć) chłopina wraz z koniem i furmanką wpadł do glinianki i się potopili, a to nagle spacerowiczom pojawiał się pies młynarza calutki biały i dziwnie bezgłośny. I teraz czasami w księżycową noc można tu spotkać ten nieszczęsny zaprzęg, a czasami zjawę psa.

Sam dworek był przebudowywany i adoptowany do różnych celów, bo to albo była tu restauracja Parkowa, albo zacna dama pani Szumińska prowadziła restaurację Acapulco. Pewna moja Czytelniczka przypomniała mi żartobliwy wierszyk, który ułożył jej kolega dla swojej wybranki, brzmiał on tak: „Moja Ulko, chodź na Pólko zatańczymy w Acapulco”. No i tańczyło się tam do rana przy dobrym jedzeniu i miłej atmosferze, bo szefowa była zawsze obecna albo w kuchni, albo w salach i miała nad wszystkim pieczę.

Tu gdzie stoi dworek nad Jeziorką i przy gliniankach, można wejść na niewielkie wzniesienie i spojrzeć w kierunku zachodnim. Zobaczymy wówczas dworek i wysokie drzewa, które zdradzają, że był tu kiedyś park i być może dawna nazwa restauracji Parkowa do tego parku nawiązywała. Park ten był niezwykły (zajmował obszar ponad 2 ha), gdyż zaprojektował go jeden z najbardziej znanych architektów krajobrazu, też ogrodnik i przedsiębiorca Franciszek Szanior (1853 – 1945). Niestety dziś kompozycja parku, która kiedyś składała się z trzech części zupełnie zatarła się i tylko wnikliwy obserwator, spacerując przez zarośla, zauważy celować nasadzeń drzew i krzewów. Można jeszcze dostrzec aleję lipową prowadzącą przez cały park. Ogromny żal tego znikającego parku, bo mielibyśmy nieopodal parku miejskiego założenie parkowe twórcy takich miejsc jak: Ogród Krasińskich, Park Ujazdowski i Park Skaryszewski, między innymi parki we Włocławku, Ostrowcu Świętokrzyskim, Ciechocinku, Kaliszu czy Oblęgorku i wiele innych ciekawych prac. Z Kurjera Warszawskiego z 1909 r. dowiadujemy się, że: „Główny ogrodnik miasta, p. F. Szanior, zawiadomił komitet o planie robót jesiennych w r. b. Będą posadzono drzewa na Solcu, na ul. Czerniakowskiej, na ul. Mokotowskiej, na ul. Sierakowskiej, na placu Witkowskiego. Skwer na placu św. Aleksandra będzie uporządkowany, założone skwery: na rogu ulic Karolkowej i Przyokopowej i na ulicy Młynarskiej, oprócz innych robót przygotowawczych do sadzenia drzew na innych ulicach i zakładania skwerów. Na koniec odczytano zawiadomienie, że zarząd kolei wiedeńskiej postanowił uporządkować skwer przed dworcem, który raził zaniedbaniem podczas ubiegłego lata.” Ogrodnik Warszawy, duża ciekawostka.

Znalazłam też kilka ciekawostek o firmie prowadzonej przez Franciszka Szaniora w „Pierwszym Polskim Przewodniku Adresowym Ogrodnictwa i Działów Pokrewnych. R. 1” (1928). Są tu np. reklamy firmy Franciszka Szaniora, które informują o jakości sprowadzanych przez jego firmę nasion. Jest też reklama wydawnictwa i informacja, że redaktor Szanior wydaje książki pod szyldem „Biblioteki Ogrodniczej”. Wydawnictwo „Biblioteka Ogrodnicza” mieściło się w Warszawie przy ul. Kredytowej 16.  Ciekawy człowiek, ciekawa praca. Szkoda, że tak mało o jego działalności na Pólku wiemy.

W marcową środę wybrałam się na spacer, aby doświadczyć tego ciekawego miejsca, a że pogoda dopisała, to i zdjęcia powinny być dobre, pomyślałam. Zrobiłam dwa zdjęcia i aparat odmówił posłuszeństwa. Dziwne to miejsce i  tym bardziej ciekawe. Zamiast białego psa młynarza spotkałam białą żyrafę. Czyż to nie dziwne?

[caption id="attachment_38414" align="aligncenter" width="2560"]