Historia

Przygotowując się do napisania tekstu, odnalazłam kilka relacji mieszkańców z ul. Nadarzyńskiej, których opowieści coraz bardziej odchodzą w zapomnienie. No bo kto dziś zrozumie to, że ludzie kiedyś bali się burzy i mieszkańcy z czynszowego, piętrowego domu przy ul. Nadarzyńskiej zbierali się w czasie burzy na klatce schodowej, niby dla bezpieczeństwa, ale tak naprawdę po to, aby wspólnie posiedzieć, pogadać, wysłuchać opowieści wojennych. Wysłuchać gawęd o duchach kamienic i ich legendarnych mieszkańcach.

Dziś w serii „Tu zaszła zmiana” króluje bar Amo. Tu można było kupić delicje bez kartek, lody w kubeczkach z Hortexu czy złoty napój.

Aż trudno uwierzyć, że tu był, że tak zwyczajnie przechodził ul. Rejtana, a potem szedł nad Jeziorkę i spacerował jej brzegiem aż do górki Borówki. A może spacerował po piaseczyńskim rynku w upalny dzień i wchodził do kruchty kościoła św. Anny, aby choć przez chwilę poczuć chłód tej wiekowej świątyni. Niezwykły życiorys, chyba po raz pierwszy piszę o człowieku tak bardzo uwikłanym w zdarzenia nie do końca dla mnie jasne, o którym napisano wiele nieprawdy.

Zajrzyjmy do pierwszego dziesięciolecia XX w., trudnego dla Polski będącej pod panowaniem Rosji, dla której rusyfikacja naszej ojczyzny była naczelnym zadaniem.

W cyklu „Tu zaszła zmiana” krótka historia przeobrażeń piaseczyńskich boisk w stadion z prawdziwego zdarzenia. Odpowiem na pytania: kiedy powstało i z czyjej inicjatywy boisko w Piasecznie.

Po tragicznej śmierci zalesiańskiego cukiernika Antoniego w wieczór 23 grudnia 1939 r. jego żona Janina postanawia zlikwidować cukiernię i zostawić tylko sklep spożywczy. W sklepie pomagała jej córka Maria.

W nocy 23 grudnia 1939 r. w cukierni u Janiny i Antoniego Orłowskich w domu przy pl. Wolności w Zalesiu koło Piaseczna wydarzyła się tragedia. Dwóch zbrodniarzy spodziewając się przed świętami Bożego Narodzenia sporych pieniędzy w kasie sklepu i cukierni, weszło siłą, w nocy do jego pomieszczeń i zastrzeliło cukiernika Antoniego. Napad słyszał 12-letni syn Orłowskich Antoni junior, otworzył okno swojej sypialni i w piżamie, na bosaka popędził do Piaseczna.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” opowiem o maleńkim zielonym domku przy ul. Kościelnej, czyli dawnej Błońskiej, bliźniakach urodzonych w rodzinie Jędrzejewskich, przeanalizuję zabudowę przykościelnej ulicy w XIX w.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” opowiem o Bronisławie Gałczyńskim, stylowej willi przy ul. Rejtana, która nagle zniknęła, a w jej miejsce powstało kondominium, całkowicie niepasujące stylem architektonicznym do tego kwartału miasta.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” opowiem o studniówkach sprzed 50. laty, bo tu nastąpiły duże zmiany w obyczajach tej tradycyjnej zabawy, której historia sięga ponoć początku XIX w. Dziś bale studniówkowe przeniosły się do eleganckich lokali i rodzice nie szczędzą pieniędzy dla swoich przyszłych maturzystów.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” rozważania na temat pierwszego dnia „wolności” w Piasecznie. Kilka słów o rocznicy wyzwolenia świętowanej przez dekady i nagle zapomnianej, opowieść o czołgu i mieszkańcach miasta uwikłanych w historię.

Piaseczno w czasach jeszcze przed pierwszą wojną światową było miejscem bardzo popularnym dla wypoczynku wakacyjnego. Dla osób mieszkających w Warszawie Piaseczno posiadało atrakcyjny, suchy klimat, świerkowe żywiczne lasy i pięknie ukształtowany krajobraz nad urokliwą rzeką.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” o metamorfozie okolic, w których ułożono tory kolejki dojazdowej, a też o umierających stacjach o pięknej architekturze, budynku stacji w Gołkowie co ma około 110 lat i czas się nim zaopiekować, bo jest symbolem postępu naszej małej ojczyzny.

Dziś w cyklu „Tu zaszła zmiana” przypomnę budynek, który nie istnieje już od 10 lat, a zapewne wiele osób będzie mogło przywołać wspomnienia o tej dość niezwykłej budowli.

Jak obchodzono święta Bożego Narodzenia w wiekach dawnych, wśród ludu zwanego Mazurami, mieszkańcami Mazowsza? Jak charakteryzowano włościan ziemi mazowieckiej?